Deze BSA M20 die hier gerestaureerd en aangepast werd is van oorsprong een model WM20. Het is een ex-legermotorfiets met een frame uit het bouwjaar 1940. Het motornummer geeft aan dat het blok in 1941 is geproduceerd. Uitgangspunt voor deze restomod is een stoere look. En dat begint al bij de banden. Puristen zullen dit maar niets vinden, maar uiteindelijk gaat het erom wat de eigenaar van de motorfiets voor ogen heeft.
De motorfiets is nu zo goed als klaar. Het venijn zit in de staart. Op het allerlaatste moment blijkt de benzinetank lek te zijn. De komende tijd zijn we bezig om dit te herstellen en dan kan de BSA M20 terug naar de eigenaar.
Tank blijkt lek
De BSA stond klaar voor aflevering. De ochtend ervoor bleken er ineens grote blazen in de lak te zitten. Benzine onder de lak en dus moet de benzinetank lek zijn. Dat is een enorme tegenvaller. Hoe kon dit gebeuren?
Tijdens de proefritten is er met weinig benzine gereden. Niets aan de hand. Voor aflevering is de tank helemaal gevuld. Kennelijk is de tank bovenin poreus en kan benzine onder de lak kruipen. Dus nu repareren en opnieuw spuiten.
Stijlvol en functioneel
Het BSA M20 motorblok en de versnellingsbak zijn volledig gedemonteerd geweest. Gelukkig was er weinig mis met de mechanica. Een uitgelopen bus in de versnellingsbak en de nodige vervuiling van alle motoronderdelen waren de meest lastige zaken.
De carburateur is nieuw. De oude was te ver heen om nog te reviseren. een goede carburateur met een perfect afdichtende gasschuif is essentieel.
BSA M20 nieuw logo
Het logo hier op de tank is een aangepaste versie van het origineel. Het is van uitgesneden vinyl en zit onder de vier lagen blanke zijdeglans lak. Daardoor wordt het één geheel met de tank.
Tankdop gerepareerd
De tankdop heeft een bijzonder sluitmechanisme. Door aan de vleugel aan de bovenkant te draaien, bewegen de drie ‘vingers’ naar buiten en klemmen de dop daardoor tegen de binnenkant van de tankhals.
De blokkering om niet te ver los te kunnen draaien was afgebroken. Dat is lastig want dan valt bij te ver opendraaien de binnenkant van de dop in de tank. Daarom zit er nu een rvs inbusboutje met paddestoelkop in het vleugelmechanisme gedraaid. Werkt perfect.
Zijstandaard verbeteren
Op de foto met de kleine beugel is de zijstandaard nog origineel. Het nadeel van deze klem-om-de-framebuis constructie is dat de standaard blijft verdraaien.
Daarom is een langere beugel gemaakt die klemt om de framebuis en stabiliseert aan de tegenoverliggende framebuis.
Nu blijft de standaard altijd op dezelfde positie.
Vleugelmoer repareren
De vleugelmoer voor de verstelling van de achterrem heeft dolgedraaide schroefdraad. Het zachte materiaal van de vleugelmoer is gesleten op de remstang. Het zal duidelijk zijn dat dit geen standaard metrische schroefdraad is. Het gaat om 26 tpi cycle thread.
Gelukkig hebben we daar een tap voor. Dus is er een busje gedraaid met daarin de goede schroefdraad. De dolle vleugelmoer is uitgeboord en het busje is er in gesoldeerd. Als je het niet weet zie je er niets van.
Elektronica uit het zicht
Op het achterspatbord zit net als bij de originele motorfiets de spanningsregelaar die de dynamo regelt om de accu op de juiste manier te laden.
Origineel is dit een mechanische regelaar die door het trillen van de motor nog al eens van slag raakt. Daar heeft deze elektronische variant geen last van.
De elektronica past precies in de oude behuizing Daardoor zie je er niets van.
British Racing Green
De kleur van de tank en de spatborden is een stuk donkerder ten opzichte van de kleur bij binnenkomst.
Het groen komt ongeveer overeen met het karakteristieke British Racing Green maar is net even anders. Er is op voorhand gekozen om de hele motorfiets in zijdeglans uit te voeren.
Het frame en losse onderdelen zijn zwart en dat past goed bij deze nieuwe groene kleur.
BSA M20 opbouw
De motorfiets krijgt weer zijn karakteristieke vorm. De tank en spatborden zijn gespoten en op de motor gemonteerd. De tank tijdelijk, want er moeten nog kabels onderdoor.
Alles bij elkaar wordt het een mooi geheel.
Motorblok weer in frame
Het motorblok en de versnellingsbak zitten weer in het frame. Nu wordt de primaire kettingkast afgebouwd. De koppeling is al gemonteerd. Er zitten nieuwe metalen- en frictieplaten in. Alleen de koepel moet nog over de koppeling geschroefd worden.
Aan de krukas is een groter kettingwiel gemonteerd. Daardoor maakt de motor straks minder toeren en rijdt daardoor rustiger.
BSA M20 cilinderkop
Hier gaat de cilinderkop weer op de cilinder.
Het motorblok is geassembleerd, de cilinder en de kop zijn gespoten en nieuwe bouten zijn klaar voor assemblage.
De originele kleppen waren nog in heel goede staat. Ze zijn ontkoold en opnieuw in de zitting geslepen.
Vernieuwd zadelframe
De onderdelen zijn terug van de poedercoater.
Het zadelframe is geassembleerd en de originele zadelveren zijn na chemisch zwarten weer in het frame gemonteerd.
Met een nieuw dekje is het zadel weer klaar voor gebruik.
Voorvorkpoten nieuw
Na demontage van de voorvorkpoten bleek dat de binnenpoten in de loop van de geschiedenis flink wat schade hadden opgelopen . De bussen waren versleten en de hardchroomlaag van de binnenpoot was flink aangetast.
Afdraaien, opnieuw hardchromen, naslijpen en nieuwe bussen draaien kan natuurlijk. Maar gelukkig zijn deze BSA M20 onderdelen nog te koop en dat is economischer dan revisie.
Brute banden
Een blik op het frame met de nieuwe banden. Eigenlijk zijn het terreinbanden. Maar het past wel bij het karakter van de ex-legermotorfiets.
De stoere banden zijn de maximale maat voor dit frame en de uitgebouwde spatborden. Puristen zullen er wellicht van gruwen, maar deze motorfiets pretendeert ook niet origineel te zijn. Het is een restomod en is aangepast naar de smaak van de eigenaar.
Carter weer clean
De foto’s spreken eigenlijk voor zich. De ene carterhelft is schoongemaakt en gestraald. De andere moet nog.
Na het natstralen zijn alle ongerechtigheden in de carterhelften te zien. In dit geval ziet alles er nog perfect uit.
Klepveren ingezakt
De middelste klepveren zijn degenen die uit het BSA M20 motorblok kwamen. De buitenste veren zijn nieuwe. Zo is goed te zien dat de middelste veren flink wat van hun veerkracht hebben verloren.
De nieuwe veren zullen de kleppen sneller laten sluiten. Met name bij wat hogere toerentallen zal dat goed merkbaar zijn.
Nieuwe M20 kopbouten
Enkele foto’s eerder was te zien dat één van de kopbouten afgebroken in de cilinder zat. Uiterst voorzichtig is geprobeerd het afgebroken deel uit de cilinder te draaien.
Maar alle pogingen om hem los te krijgen met kruipolie, verwarmen en oplassen van een andere bout mochten niet baten.
Uiteindelijk is het boutrestant vlak geslepen, uitgeboord en voorzichtig uitgeslepen. Net zo lang tot de draadgangen uit de schroefdraad vielen. Even met een tap de schroefdraad opzuiveren en er past weer een frisse nieuwe bout in.
Foute schroefbouten
De meeste schroefboutkoppen in de BSA M20 motorblok zijn al eens flink mishandeld. Toch is er nog wel wat van te maken.
Even licht afdraaien in de draaibank en de schroefgleuf weer wat opfrissen zorgt voor een verneiuwd uiterlijk.
Veel losse onderdelen
Het is bij een motorfiets altijd weer verrassend om te zien uit hoeveel losse onderdelen het frame en enkele motordelen bestaat.
De vele steuntjes en andere losse onderdelen gaan naar de poedercoater om zijdeglans zwart gemaakt te worden.
Demontage voorvork
De BSA M20 voorvorkpoten kunnen nu uit elkaar. Dat moest sowieso gebeuren want de keerringen zijn allebei lek en moeten vervangen worden. Verder zijn we benieuwd hoe het binnenwerk eruit ziet en hoe de geleidebussen zijn.
Het is even voorzichtig zijn met de uiterst fijne schroefdraad van de hulzen die de keerringen op hun plaats houden. Scheef er op draaien en de ellende is niet meer te overzien.
Kaal maken
Spatborden aangepast en klaar voor de straler en poedercoater voor een epoxyprimerlaag.
Het was even schrikken toen de tank en het voorspatbord gestraald terugkwamen. Met name de tank bleek vol deuken te zitten. Die had nogal wat aandacht nodig voordat de zaak weer enigszins strak was.
Band past in spatbord
Dit korte filmpje laat zien dat het aanpassen van de BSA M20 voorvork en spatbord op de brede band is gelukt. Het past allemaal precies en de band vult het spatbord heel mooi.
Zo’n aanpassing is erg arbeidsintensief. Telkens zijn er weer obstakels. Zo is op de foto te zien dat ook de spatbordsteunen verlengd zijn.
Voorvorkbussen
Onderdeel van de operatie ‘brede banden’ is het aanpassen van de voorvokbussen. Die moeten langer worden om het schuifpunt naar boven te verplaatsen. Samen met wat stuggere vering moet dat een verbeterde voorvering opleveren.
Hier op de foto het proces van het rollen van het plaatstaal naar de goede diameter voor de bussen.
Spatbord verbreden
Het is millimeterwerk maar de nieuwe band past niet in het voorspatbord. En het vraagt nogal een verbouwing om dat op te lossen.
Het voorspatbord van de BSA M20 moet ter plaatse van de voorvorkpoten iets verbreed worden. Dat kan, maar dat vraagt ook aanpassing van de schuifbussen aan de voorvorkpoten.
Achterspatbord past!
Hier het achterspatbord in het proces om pas gemaakt te worden voor de bredere banden. Wie goed kijkt ziet dat de spatbordsteunen nog niet lang genoeg zijn. Daar moet een stukje aangelast worden om alles te laten passen.
Daarna worden spatborden en tank gestraald, en in de epoxyprimer gepoedercoat. Daarna wordt alles zijdeglans donkergroen gespoten.
Original Olive Drap
Dat het hier bij deze BSA M20 om een legermotorfiets gaat was meteen al duidelijk vanwege de vermelding ‘WM’ op zowel het frame als het motorblok. Bovendien verwijst het bouwjaar 1940 voor het frame en 1941 voor het blok naar een motorfiets voor oorlogsproductie.
Omdat deze motorfiets al eens aangepast was kon je nergens meer de originele kleur terugvinden. Totdat de primaire kast open ging en schoongemaakt werd. Daar kwam de originele groene Engelse legerkleur naar voren.
Moer muurvast
De speciale moer die de veer aan de krukaskoppeling op z’n plek houdt was met een normale haaksleutel niet los te krijgen. De borgring was los getikt maar dat gaf geen enkel verschil. Hij kwam met geen mogelijkheid los.
Uiteindelijk is er een zeskant boutkop op de moer gelast zodat er een zware dop op paste. Samen met een verlengstuk van een meter en een gespierde assistent lukte het om de moer los te draaien.
Pech onder de kop
De vlakke cilinderkop van de BSA M20 zit met tien stalen bouten aan de gietijzeren cilinder vast.
Eén van die bouten is in een ver verleden al eens afgebroken en zo te zien zijn er al wat pogingen gedaan hem te verwijderen. Dat is niet gelukt en dus nu zijn wij aan de beurt.
Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar uiteindelijk is het met behoud van de schroefdraad gelukt.
Kroonsteen gaat weg
De elektrische installatie van de meeste motoren die we hier zien heeft over het algemeen serieuze aandacht nodig.
Kroonsteentjes, installatiedraad, verlengsnoer, luidsprekerkabels en fietsverlichting. Het komt hier allemaal voorbij.
Voor de BSA M20 worden nog mooie nieuwe draadbomen geproduceerd. Die gaan we hier ook monteren om het supernetjes te maken.
M20 demontage gestart
Demontage. Dat begint met de meest voor de hand liggende onderdelen als tank, zadel en bagagedrager. In dit geval is ook meteen de Lucas magdyno magneetontsteking en dynamo gedemonteerd. Dit onderdeel gaat naar een specialist voor revisie.
Hoewel alles nog functioneerde is het toch verstandig om de magneetontsteking te laten checken en eventueel reviseren. De spoelen laten het meestal afweten als de ontsteking heet wordt. Dat merk je als de motor flink op temperatuur is en er nauwelijks een vonk over is.
De BSA M20 bij aankomst
De BSA M20 heeft jarenlang in een schuur gestaan en ziet nu weer daglicht. Het stof zit er dik op. In grote lijnen blijft de BSA M20 hetzelfde. Maar alles wordt verbeterd en de kleur wordt aangepast. Ook groen, maar nu een tintje donkerder. De wens is om de motorfiets uit te rusten met stoere banden. Dat gaat voor de nodige aanpassingen zorgen. Origineel is dit een BSA WM20. Dit staat zowel op het motorblok als op het frame. Dat verraadt z’n militaire afkomst. Het framenummer geeft bouwjaar 1940 en het motornummer verwijst naar productiejaar 1941. Verderop een foto van de originele legerkleur die ergens is teruggevonden.
Opmerkelijk is de voorvork van deze WM20. Deze is van een later model BSA. Deze voorvorken werden toegepast op veel modellen van mid-jaren ’50. Zoals bijvoorbeeld de BSA B31 – 1957, de BSA B33 – 1955, de BSA A10 – 1956 en de BSA A7 1956. Volgens de eigenaar heeft deze voorvork er altijd opgezeten. De motorfiets is ooit in de huidige configuratie geïmporteerd uit Israël.
Al eerder hadden we hier een BSA WM20. Die werd omgebouwd naar burgeruitvoering. Bekijk hier de restauratie van deze BSA WM20.
Een andere BSA M20 was hier al eens voor groot onderhoud
Even een vraagje over de zijstandaard.
Is deze ook te koop voor aan de rechterkant i.p.v. links ?
En waar is deze eventueel te koop. ?
Mooie restauratie trouwens. Die van mij is ook gerestaureerd maar in leger stijl.
Hallo Gerard, ik zou graag de as van de versnellingspookje vervangen ,er zit speling op maar de vraag is hoe krijg ik die eruit-is een BSA van een kameraad, ik heb dit nog nooit gedaan,weet jij hoe ik het moet doen,grts en bedankt