Commentaar achterop de motor

Evert ten Napel deelt zijn herinneringen als gemotoriseerde verslaggever van onder meer de Elfstedentocht en legt uit waarom hij is gaan motorrijden. “Het moet denk ik tijdens de afdaling van de Col du Telegraph in de Tour van 1984 zijn geweest. Ik zat achterop de NOS Motor met motard Raymond Nackaerts. We reden achter een kopgroepje, ik met de koptelefoon in de helm en de microfoon in de hand. Het ging hard, heel erg hard. Raymond stuurde als een ware generaal, ik deed verslag. Ineens draaide hij zich licht om en riep: ‘Gaat het een beetje Evert?’ Ik zei:’Het gaat prima! Maar kijk jij maar voor je!’

Later in het hotel bij een heerlijke maaltijd en een goed glas wijn draaide ik de beelden van die razende afzink nog eens terug en bedacht me plotseling: dat wil ik zelf ook. Lekker op een motor rijden en ook door de Alpen, de Dolomieten en wie weet wat nog meer moois.

Eigen motor

Terug in Nederland belde ik een goede vriend en vertelde hem van mijn plannen en ook hij was direct enthousiast. Samen hebben we les genomen, ons motorrijbewijs gehaald en een tweewieler aangeschaft. Allebei een Yamaha TDM, mooie ritjes gemaakt en onder meer vrienden en bekenden uitgenodigd voor een winterse rit met na afloop dampende snert. Inmiddels is die Snertrit een traditie geworden, ook dit jaar 2018 weer. Vrienden, collega’s, bekenden, kinderen+aanhang en buren melden zich voor koffie en taart. Vervolgens rijden we een toertje van zo’n 100 km en bij terugkeer staat de snert te dampen.

Motorrijden brengt een apart gevoel in een mens naar boven, althans zo voel ik het. Het is de vrijheid, de geur van buiten en ook een beetje de saamhorigheid van leuke, ook motorrijdende anderen. Zo hebben we in diverse samenstellingen prachtige buitenlandse trips gemaakt. De mooiste was die in Zuid-Afrika en de zwaarste ook in zuidelijk Afrika van Windhoek/Namibië naar Kaapstad. Dat ging voor een groot deel over gravel wegen.

Evert ten Napel als TV-commentator

Ook voor mijn werk als TV commentator heb ik heel wat keren vanaf de brommende  tweewieler verslag gedaan. Onder meer wielerwedstrijden, spannend en vermoeiend. Wat te denken van het gestuiter over de kasseien tussen Parijs en Roubaix, een van de mooiste klassiekers. Of een hele dag in de zeikregen van Luik-Bastenaken-Luik. Je gedrukte startlijsten, die ik altijd met tape op de rug van de motard plakte, waren onleesbaar. Dus verzon je soms maar een naam van een coureur die je niet kende.

Elfstedentocht

Legendarisch waren de drie Elfstedentochten die ik achter op de motor mocht verslaan. Ik weet nog goed de Siberische kou in Noord-Friesland tussen Franeker en Bartlehiem. Met bibberende stem deed ik verslag van de heroïsche race van Evert van Benthem. Uren later direct zijn finish op de Bonkevaart sprong ik van de motor om hem als winnaar te interviewen. Of die keer dat motard Dirk de Velde iets nieuws had bedacht voorafgaande aan de Noordwesthoek Toer rond Steenwijk/Giethoorn. Omdat we soms moeite hadden de snelle schaatsers te volgen had hij een ketting in de achterband gefreesd om zo beter door de bochten te kunnen glijden. Echter direct na de start toen Dirk gas gaf sneed de ketting door het ijs en met vereende stuurmanskunsten hielden we het net droog. De achter ons startende marathon schaatsers gingen vloekend en tierend rond het ontstane wak. Ach die dierbare herinneringen.

Tegenwoordig rij ik veel in diverse groepjes. Het chapter Veluwe met onder meer Hans van de Classic Bike Garage is daar eentje van. Spontaan gaat er een mailtje uit: ‘Heeren het is overmorgen goed weer, wie heeft er zin in een ritje’. En hupsakee daar gaan we weer. Motorrijden is soms inspannend, maar het geeft heel veel ontspanning! 

Door: Evert ten Napel

Fotocredit zwart/wit foto: Leeuwarder Courant.

Portret met gele hesje: Ruben Schipper Fotografie

Related Images: